Rancangan Penubuhan Malayan Union (1946)

Sebab² Orang Melayu Menentang Malayan Union

Faktor penentangan orang Melayu terhadap Malayan Union adalah kerana penubuhan Malayan Union akan menggugat kuasa Raja² Melayu. Raja² Melayu hanya menjadi ahli Majlis Raja² Melayu tanpa sebarang kuasa. Walaupun soal agama Islam di bawah kuasa ahli Majlis Raja² Melayu tetapi pungutan zakat fitrah dipungut di bawah kuasa Gabenor Malayan Union. Oleh itu, orang Melayu bimbang agama Islam akan tercabar. Tindakan Sir Harold MacMichael juga telah menaikkan kemarahan orang Melayu kerana telah mengugut akan menurunkan takhta Raja² Melayu sekiranya tidak menandatangani penubuhan Malayan Union. Tambahan pula, British juga tidak memberikan ruang masa yang cukup kepada Raja² Melayu untuk mempertimbangkan hal tersebut.  Selain itu, kerakyatan yang longgar kepada orang luar turut melahirkan perasaan tidak puas hati orang Melayu. Hal ini akan mencabar status quo orang Melayu sebagai penduduk peribumi. Di bawah pemerintahan Malayan Union kelak, hak-hak keistimewaan orang Melayu, seperti peruntukan tanah simpanan Melayu (Malay Reserve Land) dan jawatan-jawatan penting dalam pentadbiran kerajaan, yang biasanya disandang oleh orang Melayu, akan dihakis. Sehubungan dengan itu, penguasaan terhadap ekonomi & pendidikan orang dagang juga mungkin akan memundurkan orang Melayu. Orang melayu terpaksa akan bertanding sama rata dengan bangsa-bangsa pendatang untuk merebut segala kemudahan dan peluang dalam semua bidang perusahaan, perniagaan dan pekerjaan. Mereka menganggap rancangan British itu adalah cabaran yang menyinggung maruah, martabat dan kedaulatan Bangsa dan Negeri Melayu. Pemimpin-pemimpin Melayu sedar akan kelemahan Bangsanya. Di bawah Kerajaan Malayan Union nanti, kedudukan orang Melayu akan menjadi lebih buruk lagi jika dipaksa bertanding sama rata dengan bangsa-bangsa pendatang. Pemimpin-pemimpin Melayu sedar bahawa orang Melayu telah jauh ketinggalan dalam semua bidang perusahaan dan pelajaran. Orang melayu akan pupus dan akan ditenggelamkan oleh kaum-kaum pendatang, seperti apa yang terjadi kepada kaum 'Red Indian' di Amerika Syarikat. Di samping itu, orang Melayu juga bimbang akan kehilangan warisan tamadun kerajaan Melayu seperti Warisan Kesultanan Melayu Melaka. Tamadun Melayu, yang telah dibina sebegitu lama dengan corak pemerintahan beraja, serta kedudukan Bahasa Melayu akan tergugat. Gabenor Malayan Union akan diberi kuasa mutlak untuk memerintah dan mentadbir Tanah Melayu, termasuk mempengerusikan Jawatankuasa Islam dan Adat Resam Melayu. Orang Melayu juga berpendapat bahawa keadaan selepas Perang Dunia II tidak sesuai bagi British untuk membuat pembaharuan politik. 

 

Tindakan Orang Melayu terhadap penubuhan Malayan Union

Orang Melayu telah membuat pelbagai tindakan untuk menentang rancangan penubuhan Malayan Union antaranya orang Melayu telah mengadakan demonstrasi secara besar-besaran. Hal ini dapat dilihat apabila seramai 10,000 orang di Kota Bharu & 50,000 orang di Kedah telah berarak menentang Malayan Union pada Januari 1946. Orang Melayu juga telah menyuarakan bantahan berterusan serta menggesa semua orang Melayu untuk bersatu padu menentang Malayan Union melalui akhbar² Melayu seperti Utusan Melayu, Majlis & Warta Negara. Orang Melayu juga telah bertindak menghantar telegram & surat bantahan ke Pejabat Tanah Jajahan di London. Dato’ Onn Ja’afar, pada ketika itu sebagai Pegawai Daerah Batu Pahat, menyambut seruan umum supaya orang Melayu bersatu. Beliau mengirim sepucuk surat kepada Utusan Malaysia bertarikh 23 Januari 1946, memohon untuk disiarkan bagi mengajak pemimpin-pemimpin Melayu di seluruh negara berhimpun mengadakan suatu Kongres untuk membincangkan perkara penubuhan Malayan Union serta memikirkan tindakan dan langkah-langkah yang perlu diambil untuk membanteras rancangan British itu. Dato' Onn telah mengesyorkan satu Pertubuhan Kebangsaan yang dinamakan Pertubuhan Melayu Bersatu atau United Malays Organisation (UMO) kemudian dinamakan UMNO/Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu, untuk menjadi pertubuhan induk mewakili keseluruhan kaum Melayu. Beliau mengajak semua persatuan, pergerakan dan kesatuan Melayu di Semenanjung dan Singapura menghantar wakil-wakil mereka ke Kongres itu. Pada mulanya, Dato' nn mencadangkan Kongres diadakan di Melaka, mengambil sempena semangat 'Hulubalang Melayu, Tun Tuah' dengan tujuan membangkitkan semangat juang orang Melayu. Tetapi cadangan Dato' Onn itu terpaksa dipinda kerana pertubuhan dan Persatuan Melayu Negeri Melaka tidak mempunyai kemudahan untuk menjadi tuan rumah. Dengan kerjsama Persatuan Melayu Selangor yang dipimpin oleh Encik Zainal Abidin bin Ahmad (Za'ba) dan Pergerakan Kebangsaan Melayu Selangor yang diketuai oleh Dato' Hamzah bin Abdullah, serta dengan bantuan kewangan dikurniakan oleh DYMM Sultan Hishamudin Alam Shah, Selangor  maka persidangan Kongres diputuskan untuk dilangsungkan di Kelab Sultan Sulaiman, Kampung Baru, Kuala Lumpur, dari 1 hingga 4 Mac 1946. Orang Melayu juga telah mengadakan rapat umum untuk menunjukkan bantahan kepada ahli Parlimen British.

 

Pengaruh Islam di Malaysia dalam Pendidikan

Pendidikan Tidak Formal

Pendidikan tidak formal merupakan pendidikan awal atau asuhan yang berlaku dalam institusi keluarga.

Pendidikan ini bermula daripada peringkat keluarga & penekanannya terhadap nilai² moral & pembelajaran melalui pendengaran, penglihatan & pemerhatian. Kanak² mempelajari kemahiran daripada ibu bapa menerusi pemerhatian & latihan. Sebagai contoh, kemahiran dalam bidang pertanian, pertukangan & perikanan adalah merupakan pembelajaran melalui pemerhatian & latihan. Sehubungan dengan itu, anak² juga diasuh tentang hal² berhubung dengan unsur keagamaan. Hal ini dapat dilihat apabila ibu bapa sering menerapkan nilai² moral dalam kehidupan anak² seperti kelakuan, adat resam, sikap bersopan santun, cara berkawan & menjaga maruah. Nilai² murni juga diserapkan dalam pendidikan tidak formal iaitu melalui kaedah cerita² lisan seperti cerita binatang & jenaka. Pendidikan melalui kaedah bercerita ini lebih digemari kanak² kerana dalam teknik penceritaannya, cerita² lisan ini lebih mempunyai unsur pengajaran & merupakan aspek penting bagi kanak² untuk mengenal sebuah kehidupan. Melalui kaedah ini juga kanak² akan lebih berfikir & diasuh melalui nilai² murni dalam cerita tersebut. Di samping itu, kanak² juga turut mempelajari adat istiadat serta pantang larang dalam pergaulan sosial. Pendidikan ini juga diberikan menerusi pantun, peribahasa & teka-teki. Hal ini akan mengajar kanak² untuk berfikir tentang keburukan & kebaikan apabila untuk melakukan sesuatu dalam kehidupan seharian. Justeru, apabila pendidikan sebegini telah bermula seawal usia kanak² lagi, maka pendidikan ini akan terus sebati dalam diri kanak² sehingga dewasa kerana amalan yang diamalkan menerusi pendidikan ini berterusan.

Pendidikan Formal

Pendidikan formal merupakan pendidikan yang berkaitan dengan keagamaan secara langsung atau melalui perantaraan institusi tertentu. Pendidikan ini bermula sejak sebelum kedatangan Islam ke Tanah Melayu lagi. Oleh itu, pendidikan ini berasaskan tradisi Hindu-Buddha. Pusat pendidikan formal pada masa itu ialah istana. Oleh hal yang demikian, pendidikan ini hanya diberikan kepada golongan istana & golongan atasan sahaja. Pendidikan ini diberikan oleh golongan pendeta atau guru yang ditugaskan khas untuk memberi pengajaran kepada pemerintah & pembesar kerajaan. Selepas kedatangan Islam, pendidikan formal telah berubah & pembelajarannya tidak terhad kepada golongan atasan sahaja. Semua golongan turut terlibat. Impaknya, institusi pengajian telah berkembang & telah menjadikan masjid, rumah, surau, madrasah serta pondok sebagai tempat pengajian pendidikan. Pendidikan di rumah memberi penekanan kepada pengajaran al-Quran. Pengajian ini biasanya dilakukan di rumah guru al-Quran yang dikenali sebagai tok guru. Murid²nya terdiri daripada kanak² yang berumur antara 7 hingga 15 tahun. Istana juga turut kekal & terus berkembang sebagai tempat pendidikan. Hal ini dapat dibuktikan apabila ramai pemerintah khususnya di Negeri Melaka telah menerima pendidikan daripada ulama² dari Semenanjung Tanah Arab di istana.

Perang Dunia I (1914-1918)

FAKTOR² PERANG DUNIA I

Perang Dunia I berlaku disebabkan oleh faktor politik dan ekonomi. Antara faktor politik termasuklah kemunculan nasionalisme dan sistem pakatan negara-negara Eropah, iaitu Perikatan Kuasa Tengah dan Pakatan Bertiga. Faktor ekonomi pula melibatkan persaingan kuasa-kuasa besar merebut peluang ekonomi.

Pada penghujung abad ke-19, negara-negara kecil di Eropah telah bersatu dan membentuk sebuah bangsa yang lebih besar, contohnya Jerman dan Itali. Kedua-dua negara ini menyertai kuasa besar Eropah yang lain seperti Britain, Perancis, Austria-Hungary dan Rusia dalam usaha untuk mendapatkan tanah jajahan. Nasionalisme yang kuat menyebabkan kuasa-kuasa besar ini sanggup berperang bagi membuktikan kekuasaan masing-masing. Menjelang penghujung abad ke-19 dan awal abad ke-20, persaingan sengit berlaku di kalangan kuasa Eropah ini akibat Imperialisme Baru. Pada tanggal 28 Jun 1914, Archduke Franz Ferdinand yang merupakan pewaris takhta Austria-Hungary telah ditembak mati bersama isterinya Dutchess Sophie ketika di Sarajevo, Bosnia. Bosnia merupakan kawasan Austria yang dituntut oleh Serbia. Dengan sokongan Jerman, Austria-Hungary telah mengisytiharkan perang terhadap Serbia. Austria-Hungary telah melancarkan serangan pertama ke atas Serbia pada 28 Julai 1914.

Russia yang sememangnya sekutu kuat Serbia telah diserang oleh Jerman ketika sedang membuat persiapan untuk menyerang Jerman. Perkara yang sama juga berlaku kepada Perancis kerana memihak kepada Serbia. Oleh sebab ingin memendekkan jarak perjalanan ke Paris, Jerman telah menyerang Belgium yang merupakan negara berkecuali. Serangan ini telah membangkitkan kemarahan Britain, yang sudah menjadi musuh tradisi Jerman. Britain kemudiannya telah menyerang Jerman dengan bantuan Amerika Syarikat. Serangan Jerman terhadap kapal dagang Amerika Syarikat turut melibatkan negara tersebut dalam peperangan ini. Lantaran itu, terbentuklah dua buah pakatan yang besar. Negara² yang menyertai Britain digelar Tentera Bersekutu/Pakatan Bertiga manakala negara² yang menyertai Jerman digelar Kuasa² Pusat/Perikatan Kuasa Tengah. Sungguh pun Tentera Bersekutu amat kuat, tetapi Jerman kelihatan hampir² memenangi peperangan itu. Namun menjelang 1918, tentera Jerman telah mengalami keletihan ekoran bekalannya tidak mencukupi di samping terdapat juga pergolakan sosial di dalam negara sendiri. Menjelang musim panas 1918, tentera Amerika Syarikat telah menyerang tentera Jerman yang terakhir di Barat. Akhirnya, Jerman telah menurunkan tandatangan perjanjian gencatan senjata pada 11 November 1918. Perjanjian Versailles juga telah ditandatangani pada 28 Jun 1919 dengan rasminya telah menamatkan Perang Dunia I. Dari segi ekonomi, kuasa² besar mula bersaing bagi membentuk lingkungan pengaruh masing-masing untuk mendapatkan bahan mentah bagi memasarkan barangan siap mereka.

IMPLIKASI PERANG DUNIA I

Politik

Impaknya, Perang Dunia I telah menamatkan pemerintahan beraja di Eropah. Pada bulan Jun 1919, Persidangan Damai telah diadakan. Ekoran daripada persidangan ini telah membawa kepada pemeteraian Perjanjian Versailles. Perjanjian ini telah mengubah peta Eropah & membentuk beberapa buah negara baru. Selain itu, perjanjian itu juga telah membawa kepada pembentukan Liga Bangsa. Matlamat utama penubuhan Liga Bangsa adalah untuk menggalakkan keamanan & kerjasama antarabangsa serta menjamin keselamatan bersama. Walaupun begitu, Liga Bangsa tidak dapat mencapai matlamatnya kerana gagal untuk menjamin kesejahteraan dunia. 

Ekonomi

Dari aspek ekonomi, Negara² yang berperang mengalami inflasi. Di samping itu, negara² yang terlibat juga terpaksa menanggung hutang peperangan yang tinggi disebabkan perbelanjaan perang yang terlalu besar. Hal ini akhirnya telah membawa kepada masalah inflasi & pengangguran. Amerika Syarikat & Jepun mula mendominasi pasaran dunia. Negara Eropah yang amat merasai bahang ini adalah Brittain, sebuah negara industri dunia yang sebelum ini menguasai peratus perdagangan dunia yang terbesar. Perang Dunia I telah menyebabkan Brittain kehilangan 1/3 daripada perdagangan luarnya.    

Sosial                                                                                                                                                            

Dari segi sosial, Perang Dunia I telah menyebabkan jumlah angka korban yang begitu ramai. Jumlah korban tentera Pakatan Bertiga ialah 5,497,600 orang, manakala jumlah angka korban tentera Perikatan Kuasa Tengah telah mencecah kira² 3,382,500 orang. Perang Dunia I juga telah menyebabkan kehilangan nyawa orang awam seramai 6,493,000 orang.

Kesimpulan

Justeru, Perang Dunia I telah meninggalkan pelbagai kesan yang mendalam terhadap politik, ekonomi & sosial. Hal ini juga dapat memberikan pelbagai pengajaran & iktibar kepada kita tentang keburukan peperangan. Sebagai khalifah di bumi yang bertuah ini, kita mestilah senantiasa mengekalkan perpaduan & kerjasama  antara negara demi menjamin keamanan & kesejahteraan dunia. Setiap kemelut & pergolakan dalam negara mestilah diselesaikan dengan cara aman serta mengelakkan daripada berlaku sebarang pertumpahan darah. Hal ini bukan sahaja akan merugikan negara² yang terlibat malah negara² berkecuali juga turut akan merasai tempiasnya di samping akan membawa kemusnahan besar kepada dunia.    

 

                                   2011 © arranged by Black de FÜhrer: La Civilizar ™